Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

ΠΕΡΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Κάποιοι τους λεν τρελούς...κάποιοι άλλοι γραφικούς...μερικοί τους αποκαλούν ονειροπόλους...κάποιοι ερευνητές του άγνωστου...άλλοι πάλι λένε ότι μετράν τ' αστέρια και αναρωτιούνται ειρωνικά αν ξέφυγε κανένα...και κάποιοι ακόμα τους λένε ερημίτες.
Και μπορεί να είμαι κάτι απ' όλα αυτά...μπορεί και τίποτε απ' όλα.
Μα έλα μάζι μου, έλα για ένα ταξίδι στ' άγνωστο. Εκεί που λίγοι μπορούν να πάνε. Έλα όχι για να κοιτάξεις μέσα από ένα τηλεσκόπιο. Έλα για να δεις. Γιατί σημασία δεν έχει να κοιτάς, αλλά να βλέπεις. Και ότι δεν φαίνεται και δεν τ' ακούς δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Και πίστεψέ με, είναι πολλά αυτά που δεν μπορείς να δεις, που δεν τ' ακούς, που δεν τ' αγκίζεις. Μα είναι τόσο μαγικά. Κάτι σαν τον έρωτα...Έλα να "ακούσεις" την ησυχία του βουνού τη νύχτα. Έλα να "νιώσεις" το πρωινό ξύπνημα της φύσης. Έλα να "γευτείς" τη γλύκα της Σελήνης όταν ανατέλει. Έλα να "αφουγκραστείς" την σιωπηλή αγωνία του λάτρη του ουρανού, όταν ψάχνει να βρει ένα δύσκολο αντικείμενο. Έλα να "ξυπνήσεις" μαζί με τον κατακόκκινο ζωοδότη ήλιο, έλα να τον "απολάυσεις" όταν προβάλει από τη θάλασσα. Έλα να συμμετάσχεις σε μια μυσταγωγία...σε μια απ' ευθείας συνομιλία με τον Θεό, με το μεγαλείο της φύσης, με τον ουρανό.
Δεν υπάρχει τίποτε απ' ολα αυτά που να μπορώ να στο εξηγήσω με λόγια. Ίσως το μόνο που θα μπορούσα να σου πω για να σε "δελεάσω" να είναι...έλα για να γαληνέψεις.

ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΗΣ

Στις 10/05/2009 τέσσερις λάτρεις του ουρανού (ο Θοδωρής, ο Άρης, ο Στέλιος και εγώ) βρεθήκαμε στον Ασκό, ένα χωρίο λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, για να παρατηρήσουμε και να φωτογραφήσουμε την επιπρόσθηση του Αντάρη από τη Σελήνη. Λόγω της γεωγραφικής μας θέσης θα μπορούσαμε να δούμε μόνο το τέλος του φαινομένου, την επανεμφάνιση δηλαδή του Αντάρη, γύρω στις 23:15 (τυχεροί όσοι ήταν στα Δωδεκάνησα και την ανατολική Κρήτη, που μπόρεσαν να δουν και την απόκρυψη και την επανεμφάνιση). Τελικά για μια ακόμα φορά ο καιρός δεν μας έκανε το χατήρι. Τα σύνεφα στην ανατολή, στο σημείο ακριβώς που ανέτειλε η Σελήνη, εμπόδισαν την παρατήρηση και φυσικά και τη φωτογράφηση. Το αστείο του πράγματος; Στις 23:35, ο ουρανός καθάρισε. Το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας μου, είναι αυτές οι τρεις φωτογραφίες. Στην πρώτη η Σελήνη μέσα στα σύνεφα, στη δεύτερη η Σελήνη σε φωτογράφηση με χρόνο έκθεσης τέτοιο ώστε να φανεί και ο Αντάρης (το αστεράκι πάνω δεξιά από τη Σελήνη) και στην τρίτη η Σελήνη μετά τα μεσάνυχτα. Αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια φωτογράφησης της Σελήνης με διοπτρικό αποχρωματικό (ED) τηλεσκόπιο.